Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Διασκέδαση μέσα σε έναν θάλαμο παιδοογκολογικού

Τον τελευταίο καιρό κυκλοφορούν στο internet πολλές ιδέες για να περάσει κανείς τον χρόνο του δημιουργικά στην καραντίνα, ειδικά όταν έχει παιδιά.
Γιατί να μην υπάρχει κάτι ανάλογο αποκλειστικά για τα παιδιά του παιδοογκολογικού που νοσηλεύονται σε απόλυτη απομόνωση πολλές φορές δυο και τρεις μήνες συνεχόμενα, μπορεί και περισσότερο.
Μέσα στο νοσοκομείο, με ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα υγείας, ο εγκλεισμός δεν είναι αυτός που θα σου χαλάσει τη διάθεση. Κόντρα σε όσα συμβαίνουν, ένα από τα δυνατά στοιχήματα μιας μαμάς είναι να κρατήσει ψηλά το ηθικό, τόσο το δικό της όσο και του παιδιού της.
Όπως είπαμε στο άρθρο "Οθόνες. Σύμμαχοι ή αντίπαλοι;" κατά τη διάρκεια της νοσηλείας το παιδί  και εσύ μανούλα, πιθανόν να περάσετε πολύ περισσότερο χρόνο μπροστά σε μια οθόνη απ' ότι συνηθίζατε στο παρελθόν ή ακόμα και από το επιτρεπτό όριο.
Υπάρχουν όμως και άλλες δραστηριότητες που μπορεί να κάνει το παιδί ή να κάνετε μαζί, όταν είστε στο νοσοκομείο. Κατά πάσα πιθανότητα θα έχετε πολύ περισσότερο χρόνο διαθέσιμο για να τον περάσετε μαζί και πολύ λιγότερο κέφι. Θα αραδιάσω μια σειρά από ιδέες τις οποίες εφαρμόσαμε μία προς μία και εσύ προσάρμοσε όσες ταιριάζουν στο δικό σου παιδί, ανάλογα την ηλικία και την ιδιοσυγκρασία του φυσικά.


  • Παζλ, αυτοκόλλητα, μαγνητάκια. Δραστηριότητα για μαζί με το παιδί αλλά και για τον καθένα μόνο του.
  • Πλαστελίνες. Έχει να κάνει με τα χέρια και αυτό από μόνο του είναι αγχολυτικό.
  • Ζωγραφική. Ένα μπλοκ ζωγραφικής και χρώματα δεν φαντάζεσαι πώς σου αλλάζουν το τοπίο της σκέψης.
  • Κατασκευές. Ανήκει στην ίδια κατηγορία δημιουργικότητας με τις πλαστελίνες μόνο που η ομαδική δουλειά είναι πιο έντονη στην χειροτεχνία.
  • Καραόκε. Ok, εδώ μπορεί να κάνεις χρήση του τηλεφώνου για να βρεις τους στίχους αλλά ως βοηθητικό εργαλείο, όχι ως βασικό μέσο διασκέδασης.
  • Επιτραπέζια, χαρτιά κτλ. Κάποιο είδος από όλη αυτή την γκάμα παιχνιδιών που κυκλοφορεί  θα ενδιαφέρει εσένα και το παιδί σου, δεν μπορεί.
  • Διάβασμα, αφήγηση. Θα βρεις αξιόλογη βιβλιοθήκη μέσα στο τμήμα.
  • Μακιγιάζ, μανικιούρ. Δίνει στα κορίτσια αυτοπεποίθηση και περνάει ο χρόνος με αυτοφροντίδα. Θα βρεις υποαλλεργικά προϊόντα στην αγορά. Τα αγόρια μπορεί να βρουν ενδιαφέρον να βάψουν την μαμά τους. Σίγουρα το αποτέλεσμα θα σκορπίσει χαμόγελα!
  • Face painting, αυτοκόλλητα τατουάζ. Με ελάχιστο κόστος μπορείς να βρεις σε πολυκαταστήματα τύπου jumbo υλικά για να ικανοποιηθεί η επιθυμία και του πιο απαιτητικού παιδιού.
  • Στολές. Δεν χρειάζεται να είναι Απόκριες για να ντυθεί ένα παιδί ότι μα ότι θέλει.
  • Παιχνίδια ρόλων. Σε παιδιά με αναπτυγμένο το στοιχείο της φαντασίας είναι ευεργετικά τα παιχνίδια με μυθοπλασία, όπου εκφράζουν ελεύθερα τα συναισθήματά τους.
Η μεγάλη πρόκληση - προϋπόθεση είναι να μπεις 100% στην διαδικασία του παιχνιδιού. Να γίνεις και εσύ παιδί για όσο χρόνο διαθέσεις. Χωρίς να σκαλίζεις με το νου το παρελθόν, ούτε να ταξιδεύεις σε μελλοντικούς τόπους... Ακούγεται εύκολο αλλά θέλει συγκέντρωση. Αυτό που μπορώ να σου πω με σιγουριά είναι ότι αξίζει τον κόπο και την προσπάθεια γιατί δημιουργείτε οι δυο σας ένα κλίμα χαράς μέσα στον θάλαμο. Εστιάζετε την προσοχή σας μακρυά από τον πόνο και παίρνετε αυτομάτως με το μέρος σας την ψυχολογία. Τεράστια βοηθός σε κάθε μάχη. Το μεγάλο bonus - πλεονέκτημα από όλα αυτά είναι η σύνδεση με το παιδί η οποία καλλιεργείται παράλληλα και την οποία τόσο πολύ θέλουμε σε κάθε περίπτωση.
Ένα συνειδητό μοίρασμα χρόνου και ενέργειας είναι το κλειδί για να βρίσκεις τη δύναμη (άλλοτε περισσότερη και άλλοτε λιγότερη) να μπαίνεις στον μαγικό κόσμο των παιδιών. Και ξέρεις τί λένε για εκεί;
Όλα είναι εφικτά.

Τα Σέβη μου💗

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Το αύριο που περιμένω

Κάπου στο μέλλον, σε 10-12 χρόνια από τώρα, το βλέμμα μου ακολουθεί την Κυβέλη η οποία ετοιμάζεται να πάει μια βόλτα. Κοντοστέκεται τελικά μπροστά από την ανοιχτή εξώπορτα του σπιτιού και με καρφώνει με τα μάτια της. Τα μεγάλα, λαμπερά, σκουρόχρωμα μάτια μιας όμορφης νεαρής γυναίκας! Τα μαύρα σπαστά μαλλιά της ακουμπούν στους ώμους και καθώς εκείνη τη μοναδικά υπέροχη στιγμή του χωροχρόνου οι ματιές μας ενώνονται με τρυφερότητα, άθελά μου, γυρίζει ο νους στο παρελθόν. Σε εκείνες τις φριχτές στιγμές αγωνίας και πόνου... Για μία και μόνο στιγμή, μέχρι να ανοιγοκλείσω τα μάτια μου, περνώ μπροστά από κλειστές πόρτες χειρουργείων, εντατικής, μικροεπεμβάσεων... Ακούω σπαραχτικές κραυγές...Μυρίζω αντισηπτικό και αίμα... Η μελλοντική μου κόρη, σαν να διαβάζει τις σκέψεις μου, με πλησιάζει και μου προσφέρει την αγκαλιά της. Την πιο ιαματική αγκαλιά του κόσμου... Ανακούφιση. Ανάσα βαθειά. Όλα τα άσχημα ξεθωριάζουν, ενώ χαμένη στην μυρωδιά του λαιμού της ακούω να μου ψιθυρίζει :  "Εγώ ξέχασα

Μικρά μυστικά για την συμβίωση με τον κ. Hickman

Αγαπημένη μου μαμά του παιδοογκολογικού, αγωνιστικούς χαιρετισμούς! Θέμα μας ο κ. Hickman. Αυτός ο κολλητός του παιδιού μας ο οποίος όσο βοηθάει καθ΄όλη τη διάρκεια της θεραπείας, τόσο ανυπομονούμε να τον ξεφορτωθούμε τελειώνοντας και άλλο τόσο φέρνει κατά τη διαμονή του μπελάδες... 1ος ΜΠΕΛΑΣ: Το μπάνιο. Σε όποια ηλικία κι αν βρίσκεται το παιδί το μπάνιο με Hickman είναι σπαζοκεφαλιά. Δοκιμάσαμε διάφορα μέχρι να βρούμε κάτι να μη βρέχονται τα σκέλη και να μη νοιώθει και άβολα τα παιδί. Τελικά μας βόλεψε η χρήση μικρής πετσέτας με την οποία τυλίγω τα σκέλη και δίνω στο παιδί να κρατάει, χωρίς να ακουμπάει πάνω στο σώμα. Μετά μπαίνει στο ντουζ και κάθεται σε πλαστικό πτυσσόμενο σκαμνάκι. Βάλε και εκεί μια πετσετούλα να κάθεται στα μαλακά αν θες. Αμέσως μετά κάνει προς τα πίσω το κεφάλι για το απαραίτητο λούσιμο (είτε είναι σε στάδιο με μαλλάκια είτε όχι) με λίγο προσοχή να μη πολυβρέχεται η γάζα χλωρεξιδίνης αν και αμέσως μετά θα ακολουθήσει αλλαγή. Μιας και το αναφέραμε...

Σχέση με μαμάδες και παιδιά μέσα στο παιδοογκολογικό

           Στους διαδρόμους ενός παιδοογκολογικού τμήματος δημιουργούνται μικροκοινωνίες. Σε αυτές τις ακραίες συνθήκες πόνου και εγκλεισμού, αναπτύσσονται ιδιαίτερα ισχυροί δεσμοί. Τυχαία, ή όχι και τόσο τυχαία, βρέθηκες σε αυτόν τον χώρο, μαζί με αυτούς (τους συγκεκριμένους) ανθρώπους, σε μία από τις  δυσκολότερες στιγμές της ζωής σου. Αν μη τί άλλο, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της ιστορίας  που ζεις  και ταυτόχρονα εσύ, μέρος της δικιάς τους. Ιστορίες που καταγράφονται στη μνήμη με ανεξίτηλο μελάνι. Κατά κάποιο τρόπο, η κάθε μαμά, ο κάθε μπαμπάς και το κάθε παιδί θα παίξουν σημαντικό ρόλο στο μάθημα που τελικά έχεις να πάρεις από αυτήν την περιπέτεια. Στην αρχή γνωρίζεις μόνο διάφορα ζευγάρια μάτια αφού σχεδόν πάντα γονείς και παιδιά βρίσκονται πίσω από χειρουργικές μάσκες. Κάποτε η μάσκα κατεβαίνει και τότε πιθανόν να σου φαίνονται   καινούρια κάποια πρόσωπα, σχεδόν αγνώριστα. Γρήγορα μαθαίνεις πόσο μεγάλη γκάμα συναισθημάτων μπορεί να εκφραστεί μόνο με τα μάτια...

Αγαπητό μου ημερολόγιο...

Αν με ρωτούσες ποια μικρή λεπτομέρεια, η οποία ενώ δεν καταγράφεται σε κανένα εγχειρίδιο οδηγιών, μου φάνηκε απαραίτητη από την πρώτη μέρα... Αν είχα, όπως λέμε συχνά, την σημερινή γνώση τότε που πρωτογνώρισα το παιδοογκολογικό... Σίγουρα θα σου έλεγα πως θα χρησιμοποιούσα νωρίτερα και περισσότερο το ημερολόγιό μου. Χρειάζεται, κατά την ταπεινή μου γνώμη, σε κάθε στάδιο της θεραπείας να κρατάς σημειώσεις σε καθημερινή βάση για πολλούς λόγους. Ένας από τους πιο σημαντικούς λόγους, αν όχι ο σημαντικότερος είναι να ξεφορτωθεί ο ήδη φορτωμένος εγκέφαλός σου το περιττό βάρος. Παρακάτω θα βρεις  μια λίστα από δεδομένα που κατά καιρούς χρειαζόμουν εγώ να γράφω: Ημερήσια μέτρηση βάρους. Μέτρηση ούρων όταν είναι απαραίτητο. Θερμομέτρηση. Αρχείο με τα στοιχεία της γενικής αίματος (κυρίως τιμές από λευκά αιμοσφαίρια, ποσοστό πολυμορφοπύρηνων, αιμοσφαιρίνη και αιμοπετάλια) Στοιχεία βιοχημικών εξετάσεων, όταν χρειάζονται. Ημέρες αλλαγής της γάζας χλωρεξιδίνης. Προγραμματισμό απεικονι

Διάγνωση-Αποδοχή-Μάχη

Μόλις σου ανακοινώθηκε ότι το παιδί σου νοσεί από την Χ μορφή καρκίνου. Διάγνωση λέει... Έχασες τη γη κάτω από τα πόδια σου. Εννοείται! Έβαλες μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου κάθε πιθανό αρνητικό σενάριο να τρέξει σαν ταινία στον εγκέφαλό σου. Λογικό! Μάλλον πάγωσες για μια στιγμή και εννοώ ολόκληρη, σωματικά, ψυχικά, πνευματικά, τα πάντα. Μπορεί και να άρχισαν από τα μάτια σου να πέφτουν δάκρυα πριν καν το καταλάβεις. Διάγνωση;;; Σοκ. Οδύνη. Εφιάλτης. Δυστυχώς κάπως έτσι είναι συνήθως. Είσαι όμως μαμά. Το αρχέγονο ένστικτο της μάνας, σου υπαγορεύει πως το παιδί θα σωθεί πάση θυσία. Αρχίζεις την αποδοχή της κατάστασης, για να μετρήσεις τον αντίπαλο. Μόνο που την μάχη δε θα την δώσεις εσύ και αυτή η αδικία πολλές φορές σε πονάει. Θα γίνεις όμως το όπλο και η ασπίδα στα χέρια του παιδιού σου. Ίσως να μη το γνωρίζεις ακόμα, αλλά θα γίνεις. Ίσως επίσης να μη γνωρίζεις ότι δεν είστε μόνοι, ούτε βέβαια οι μόνοι σε αυτή τη Μάχη. Υπάρχουν ένα σωρό άνθρωποι που πέρασαν ή περνο