Πολλά λέγονται για τις οθόνες και την επιρροή τους στην ζωή των ανθρώπων. Και όταν λέω οθόνες εννοώ τα πάντα:
Τηλεόραση, dvd player, tablet, υπολογιστή, smart phone, παιχνιδομηχανή και κάθε είδους gadget.
Υπάρχουν αξιόλογες μελέτες μετά από τόσα χρόνια ραγδαίας ανάπτυξης της τεχνολογίας σχετικά με την χρήση της οθόνης από παιδιά. Με λίγο ψάξιμο θα διαπιστώσεις πως οι πιο πολλές μελέτες συμφωνούν ότι η καθημερινή πολύωρη έκθεση στις οθόνες προκαλεί υπερδιέγερση, νοητική κούραση, εκνευρισμό, εθισμό και ψυχική αποξένωση.
Αν είσαι μαμά του παιδοογκολογικού απέβαλε μία μία με την βοήθεια μιας βαθειάς εκπνοής όλα τα παραπάνω, συν όσα άλλα γνώριζες ως τώρα για το θέμα και πάμε παρακάτω.
Σε αυτό το παιχνίδι υπάρχουν άλλοι κανόνες.
Δεν υπάρχει χώρος για ενοχές τύπου "μήπως είδε πολύ τηλεόραση σήμερα;"
Δεν είναι η ώρα για απαγορεύσεις χωρίς να υπάρχει σοβαρός λόγος.
Δεν αξίζει να χαλάσεις στο ελάχιστο το κέφι του παιδιού σου και φυσικά δεν θέλεις αυτές τις δύσκολες στιγμές που περνάτε να βρεθείς απέναντί του ούτε για ένα λεπτό. Η σχέση εμπιστοσύνης γονιού-παιδιού είναι απαραίτητη σε αυτή την ασθένεια, ακριβώς όσο η επόμενη ανάσα μας.
Θα δει τηλεόραση με τις ώρες. Πολλές φορές ένοιωσα απέραντη ευγνωμοσύνη για τους Συλλόγους, τις ιδιωτικές πρωτοβουλίες πάσης φύσεως και το ίδιο το νοσοκομείο, που διαθέτουν τρόπους διασκέδασης ώστε να περάσει πιο ομαλά ο χρόνος μας.
Θα γίνει το utube το παράθυρό του προς στον έξω κόσμο. Έτσι θα το δεις. Το ίδιο και με τα video games. Θα λιώσει την παιχνιδοκονσόλα του.
Δ ε ν π ε ι ρ ά ζ ε ι.
Υπάρχουν παιδιά που επικοινωνούν μόνο μέσω αυτών των παιχνιδιών με τους φίλους τους. Έστω, στα πλαίσια μιας εικονικής πραγματικότητας, δεν χάνονται από την παρέα, τους συμμαθητές τους και γενικότερα την ζωή που τους περιμένει.
Θα βάλει μουσική. Και αν θες να κάνεις κάτι γι'αυτό, έχω ένα υπέροχο μυστικό που βοηθάει πάντα: Φρόντισε να ακούτε κομμάτια τα οποία να σας οδηγούν στην διάθεση που θέλεις να φτάσετε και όχι να συνοδεύουν την υπάρχουσα διάθεση.
Είναι τόσα πολλά αυτά που δεν μπορεί ή δεν πρέπει να κάνει ένα παιδί που βρίσκεται σε θεραπεία, που αν θα έμπαινε κάποιος γενικός κανόνας στην νέα πραγματικότητα αυτός θα ήταν:
Οτιδήποτε ευχαριστεί σωματικά ή ψυχικά το παιδί και μπορεί
η οικογένεια να το προσφέρει, ενώ παράλληλα δεν υπόκειται σε περιορισμούς ασφάλειας που θέτουν οι θεράποντες γιατροί, είναι απόλυτα σωστό.
Αυτό ασφαλώς δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι παρατάμε κάθε προσπάθεια να παίξουμε κάτι μαζί με το παιδί ή να διαβάσουμε παρέα ή να ανοίξουμε διάλογο ή να το ενθαρρύνουμε να ασχοληθεί με κάτι (εκτός οθόνης) που το ευχαριστεί. Μπορώ να προτείνω πολλές τέτοιες δραστηριότητες σε κάποιο άλλο θέμα ίσως...
Επομένως, σημασία έχει η ισορροπία. Σε αυτή τη φάση ζωής που έχει μετατεθεί το βάρος των προτεραιοτήτων της οικογένειας, όλα αλλάζουν θέση προκειμένου να ισορροπήσουν.
Αφού απενοχοποιήσες εντελώς κάθε είδους οθόνη λοιπόν, βάλε και κάποια (χαλαρά) όρια, έτσι να υπάρχουν και να δημιουργούν την αίσθηση του προγράμματος που έχουν ανάγκη όλα τα παιδιά.
Μη ξεχάσω να σου πω το σημαντικότερο. Αν δε τα κατάφερες σήμερα, θα τα καταφέρεις αύριο. Η αποτυχία δεν είναι το αντίθετο της επιτυχίας αλλά ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της.
Τα Σέβη μου💗
Τηλεόραση, dvd player, tablet, υπολογιστή, smart phone, παιχνιδομηχανή και κάθε είδους gadget.
Αν είσαι μαμά του παιδοογκολογικού απέβαλε μία μία με την βοήθεια μιας βαθειάς εκπνοής όλα τα παραπάνω, συν όσα άλλα γνώριζες ως τώρα για το θέμα και πάμε παρακάτω.
Σε αυτό το παιχνίδι υπάρχουν άλλοι κανόνες.
Δεν υπάρχει χώρος για ενοχές τύπου "μήπως είδε πολύ τηλεόραση σήμερα;"
Δεν είναι η ώρα για απαγορεύσεις χωρίς να υπάρχει σοβαρός λόγος.
Δεν αξίζει να χαλάσεις στο ελάχιστο το κέφι του παιδιού σου και φυσικά δεν θέλεις αυτές τις δύσκολες στιγμές που περνάτε να βρεθείς απέναντί του ούτε για ένα λεπτό. Η σχέση εμπιστοσύνης γονιού-παιδιού είναι απαραίτητη σε αυτή την ασθένεια, ακριβώς όσο η επόμενη ανάσα μας.Θα δει τηλεόραση με τις ώρες. Πολλές φορές ένοιωσα απέραντη ευγνωμοσύνη για τους Συλλόγους, τις ιδιωτικές πρωτοβουλίες πάσης φύσεως και το ίδιο το νοσοκομείο, που διαθέτουν τρόπους διασκέδασης ώστε να περάσει πιο ομαλά ο χρόνος μας.
Θα γίνει το utube το παράθυρό του προς στον έξω κόσμο. Έτσι θα το δεις. Το ίδιο και με τα video games. Θα λιώσει την παιχνιδοκονσόλα του.
Δ ε ν π ε ι ρ ά ζ ε ι.
Υπάρχουν παιδιά που επικοινωνούν μόνο μέσω αυτών των παιχνιδιών με τους φίλους τους. Έστω, στα πλαίσια μιας εικονικής πραγματικότητας, δεν χάνονται από την παρέα, τους συμμαθητές τους και γενικότερα την ζωή που τους περιμένει.
Θα βάλει μουσική. Και αν θες να κάνεις κάτι γι'αυτό, έχω ένα υπέροχο μυστικό που βοηθάει πάντα: Φρόντισε να ακούτε κομμάτια τα οποία να σας οδηγούν στην διάθεση που θέλεις να φτάσετε και όχι να συνοδεύουν την υπάρχουσα διάθεση.
Είναι τόσα πολλά αυτά που δεν μπορεί ή δεν πρέπει να κάνει ένα παιδί που βρίσκεται σε θεραπεία, που αν θα έμπαινε κάποιος γενικός κανόνας στην νέα πραγματικότητα αυτός θα ήταν:
Οτιδήποτε ευχαριστεί σωματικά ή ψυχικά το παιδί και μπορεί
Αυτό ασφαλώς δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι παρατάμε κάθε προσπάθεια να παίξουμε κάτι μαζί με το παιδί ή να διαβάσουμε παρέα ή να ανοίξουμε διάλογο ή να το ενθαρρύνουμε να ασχοληθεί με κάτι (εκτός οθόνης) που το ευχαριστεί. Μπορώ να προτείνω πολλές τέτοιες δραστηριότητες σε κάποιο άλλο θέμα ίσως...
Επομένως, σημασία έχει η ισορροπία. Σε αυτή τη φάση ζωής που έχει μετατεθεί το βάρος των προτεραιοτήτων της οικογένειας, όλα αλλάζουν θέση προκειμένου να ισορροπήσουν.
Αφού απενοχοποιήσες εντελώς κάθε είδους οθόνη λοιπόν, βάλε και κάποια (χαλαρά) όρια, έτσι να υπάρχουν και να δημιουργούν την αίσθηση του προγράμματος που έχουν ανάγκη όλα τα παιδιά.
Μη ξεχάσω να σου πω το σημαντικότερο. Αν δε τα κατάφερες σήμερα, θα τα καταφέρεις αύριο. Η αποτυχία δεν είναι το αντίθετο της επιτυχίας αλλά ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της.
Τα Σέβη μου💗
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου