Aplatapramata

Είναι ένδειξη ψυχικής δύναμης να ψάξεις βοήθεια σε μια αδύναμη στιγμή σου. Είναι απόδειξη γενναιοδωρίας και καλοσύνης του κόσμου να βρίσκεις βοήθεια εκεί που δεν το περιμένεις. Όταν συναντηθούν αυτά τα δύο με την αυτοβοήθεια, μιλάμε για θεϊκή παρέμβαση οπωσδήποτε. ΒΟΉΘΕΙΑ Εκτός από την πολύτιμη βοήθεια των δικών μας ανθρώπων, συγγενών, φίλων και φίλους φίλων, υπάρχουν και πολλοί άλλοι καταπληκτικοί άνθρωποι που ένωσαν τις δυνάμεις τους και δημιούργησαν διαδικτυακές νησίδες βοήθειας, συλλόγους, ομάδες, ξενώνες και οργανισμούς προκειμένου να βοηθήσουν τα παιδιά που νοσούν από καρκίνο και τις οικογένειές τους. Οικονομικά, ψυχολογικά, ηθικά, υλικά και κοινωνικά, θα βρεις σίγουρα τη στήριξη που χρειάζεσαι αν τη ζητήσεις. Αναφορικά: Λάμψη , Φλόγα , Ελπίδα , Το χαμόγελο του παιδιού , Πίστη , Μέριμνα , Κύτταρο , Κ.Ε.Φ.Ι. , Αγκαλιάζω , Μείνε δυνατός , Στοργή , Make a Wish . Συγχωρέστε με αν ξεχνώ κάποιους. Περισσότερες πληροφορίες για το τί είναι το καθένα από αυτά καθώς και άλλες χρήσ...

Αν με ρωτούσες ποια μικρή λεπτομέρεια, η οποία ενώ δεν καταγράφεται σε κανένα εγχειρίδιο οδηγιών, μου φάνηκε απαραίτητη από την πρώτη μέρα... Αν είχα, όπως λέμε συχνά, την σημερινή γνώση τότε που πρωτογνώρισα το παιδοογκολογικό... Σίγουρα θα σου έλεγα πως θα χρησιμοποιούσα νωρίτερα και περισσότερο το ημερολόγιό μου. Χρειάζεται, κατά την ταπεινή μου γνώμη, σε κάθε στάδιο της θεραπείας να κρατάς σημειώσεις σε καθημερινή βάση για πολλούς λόγους. Ένας από τους πιο σημαντικούς λόγους, αν όχι ο σημαντικότερος είναι να ξεφορτωθεί ο ήδη φορτωμένος εγκέφαλός σου το περιττό βάρος. Παρακάτω θα βρεις  μια λίστα από δεδομένα που κατά καιρούς χρειαζόμουν εγώ να γράφω: Ημερήσια μέτρηση βάρους. Μέτρηση ούρων όταν είναι απαραίτητο. Θερμομέτρηση. Αρχείο με τα στοιχεία της γενικής αίματος (κυρίως τιμές από λευκά αιμοσφαίρια, ποσοστό πολυμορφοπύρηνων, αιμοσφαιρίνη και αιμοπετάλια) Στοιχεία βιοχημικών εξετάσεων, όταν χρειάζονται. Ημέρες αλλαγής της γάζας χλωρεξιδίνης. Προγραμματισμό απει...

Από σήμερα έως τις 30 Απριλίου διαρκεί η παγκόσμια εβδομάδα εμβολιασμού. Στις μέρες μας οι περισσότεροι άνθρωποι στον πλανήτη ανυπομονούν να βρεθεί ένα αποτελεσματικό εμβόλιο κατά του νέου κορονοϊού. Ελπίζω να είναι πλέον ξεκάθαρα φανερός ο ρόλος των εμβολίων στην δημόσια υγεία και ταυτόχρονα η συμβολή του καθένα μας ξεχωριστά με τον τρόπο του σε αυτή. Βλέπεις, παρόλο που εδώ και δεκαετίες έχει επιτευχθεί η ανοσοποίηση του πληθυσμού και η πρόληψη σοβαρών μεταδοτικών (πολλές φορές θανατηφόρων) ασθενειών χάρη στον εμβολιασμό, υπάρχει ένα είδος ανθρώπων ανάμεσά μας που δεν εμβολιάζονται. Όχι δεν αναφέρομαι καν στους δύστυχους κατοίκους αυτού του πλανήτη που η μοίρα τους θέλησε να γεννηθούν σε κάποια χώρα του λεγόμενου τρίτου κόσμου. Μιλάω για κάτι άλλους τυχερούς που γεννήθηκαν σε πολιτισμένες κοινωνίες, με παιδεία και ιατρική περίθαλψη και ο τρίτος κόσμος βρίσκεται μόνο στον εγκέφαλό τους. Σκληρό; Η αλήθεια είναι ότι πριν από την γνωριμία μου με το παιδοογκολογικό και την διαπίστωση α...

Η ζωή είναι ωραία, αρκεί να θέλουμε να το δούμε. Ίσως φταίει που το "Η ζωή είναι ωραία" του Roberto Benigni είναι η αγαπημένη μου ταινία. Σκληρή και τρυφερή ταυτόχρονα... Ένας Ιταλοεβραίος βιβλιοπώλης ο οποίος πλάθει το δικό του παραμύθι προκειμένου να προστατέψει τον ψυχισμό του γιου του και ακόμα και στις πιο τραγικές στιγμές, δεν αφήνει τίποτα να του το χαλάσει. Λίγα χρόνια νωρίτερα, το ίδιο στοιχείο του χιούμορ και της χαράς μέσα στις αντιξοότητες, είναι που έκανε την γυναίκα των ονείρων του να τον ερωτευτεί. Ίσως ακόμα και αν δεν είχα δει την ταινία να αντιδρούσα με τον ίδιο τρόπο μπροστά στην απειλητική για την ζωή ασθένεια της κόρης μου, γιατί μου ταιριάζει αυτός ο τρόπος σκέψης. Ίσως όμως και να μη το σκεφτόμουν ποτέ χωρίς το ερέθισμα αυτής της μαγικής ταινίας. Δεν έχει και μεγάλη σημασία τί θα γινόταν εάν... Αυτό που έχει σημασία είναι ότι η βάρβαρη πραγματικότητα δεν επηρέασε την παιδικότητα και τα όνειρα ενός παιδιού μόλις πέντε χρονών και σε αυτό έπαιξε ρόλο...

Τον τελευταίο καιρό κυκλοφορούν στο internet πολλές ιδέες για να περάσει κανείς τον χρόνο του δημιουργικά στην καραντίνα, ειδικά όταν έχει παιδιά. Γιατί να μην υπάρχει κάτι ανάλογο αποκλειστικά για τα παιδιά του παιδοογκολογικού που νοσηλεύονται σε απόλυτη απομόνωση πολλές φορές δυο και τρεις μήνες συνεχόμενα, μπορεί και περισσότερο. Μέσα στο νοσοκομείο, με ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα υγείας, ο εγκλεισμός δεν είναι αυτός που θα σου χαλάσει τη διάθεση. Κόντρα σε όσα συμβαίνουν, ένα από τα δυνατά στοιχήματα μιας μαμάς είναι να κρατήσει ψηλά το ηθικό, τόσο το δικό της όσο και του παιδιού της. Όπως είπαμε στο άρθρο "Οθόνες. Σύμμαχοι ή αντίπαλοι;" κατά τη διάρκεια της νοσηλείας το παιδί  και εσύ μανούλα, πιθανόν να περάσετε πολύ περισσότερο χρόνο μπροστά σε μια οθόνη απ' ότι συνηθίζατε στο παρελθόν ή ακόμα και από το επιτρεπτό όριο. Υπάρχουν όμως και άλλες δραστηριότητες που μπορεί να κάνει το παιδί ή να κάνετε μαζί, όταν είστε στο νοσοκομείο. Κατά πάσα πιθανότητα θα έχετε ...

Πολλά λέγονται για τις οθόνες και την επιρροή τους στην ζωή των ανθρώπων. Και όταν λέω οθόνες εννοώ τα πάντα: Τηλεόραση, dvd player, tablet, υπολογιστή, smart phone, παιχνιδομηχανή και κάθε είδους gadget. Υπάρχουν αξιόλογες μελέτες μετά από τόσα χρόνια ραγδαίας ανάπτυξης της τεχνολογίας σχετικά με την χρήση της οθόνης από παιδιά. Με λίγο ψάξιμο θα διαπιστώσεις πως οι πιο πολλές μελέτες συμφωνούν ότι η καθημερινή πολύωρη έκθεση στις οθόνες προκαλεί υπερδιέγερση, νοητική κούραση, εκνευρισμό, εθισμό και ψυχική αποξένωση. Αν είσαι μαμά του παιδοογκολογικού απέβαλε μία μία με την βοήθεια μιας βαθειάς εκπνοής όλα τα παραπάνω, συν όσα άλλα γνώριζες ως τώρα για το θέμα και πάμε παρακάτω. Σε αυτό το παιχνίδι υπάρχουν άλλοι κανόνες. Δεν υπάρχει χώρος για ενοχές τύπου "μήπως είδε πολύ τηλεόραση σήμερα;" Δεν είναι η ώρα για απαγορεύσεις χωρίς να υπάρχει σοβαρός λόγος. Δεν αξίζει να χαλάσεις στο ελάχιστο το κέφι του παιδιού σου και φυσικά δεν θέλεις αυτές τις δύσκολες στιγμές...

Ας πούμε κάτι για το trend κάθε παιδοογκολογικού, τις χειρουργικές μάσκες. Επίκαιρες και δυσεύρετες όσο ποτέ δυστυχώς. Απροσδόκητα έγιναν αντικείμενο πόθου πάρα πολλών ανθρώπων ανά τον πλανήτη τον τελευταίο καιρό, λόγω της πανδημίας. Εμείς που πραγματικά τις χρειαζόμαστε, εύκολα μπορούμε να πέσουμε στην παγίδα να κρίνουμε όσους έτρεξαν φοβισμένοι να αδειάσουν τα φαρμακεία. Η αλήθεια είναι ότι πιθανότατα οι περισσότεροι δεν τις χρειάζονται. Ας επιχειρήσουμε να το δούμε όμως καλύτερα με τα "γυαλιά" της αγάπης. Τώρα είναι ξεκάθαρο το τοπίο;  Αμέσως διακρίνεις την αγωνία αυτών των ανθρώπων να προστατευτούν και να προστατέψουν... Ήμαστε όλοι πια ενημερωμένοι από τους ειδικούς αν χρειάζεται να φοράμε μάσκα και πότε.  Αν κάποιοι αισθάνονται πιο ασφαλείς ή πιο συνεπείς απέναντι στον συνάνθρωπό τους με αυτόν τον τρόπο, τότε ποιος αλήθεια έχει το δικαίωμα να κουνήσει το δάχτυλο σε αυτούς τους ανθρώπους και να τους στερήσει τη σιγουριά που τους προκαλεί η χρήση της μάσκας;  ...

Η θεραπεία της Λευχαιμίας, το σχήμα όπως το λέμε, ξεκινά με τη λήψη κορτιζόνης. Έχω την εντύπωση ότι όλα τα παιδιά του παιδοογκολογικού θα περάσουν από αυτό το φάρμακο κάποια στιγμή, από ότι μπορούσα να δω γύρω μου δηλαδή, γιατί γιατρός δεν είμαι, ούτε το θέμα με ενδιαφέρει να το προσεγγίσω από επιστημονικής πλευράς. Αυτό που με νοιάζει πραγματικά, είναι να προλάβω να ενημερώσω έγκαιρα ότι πρόκειται για ένα διάστημα το οποίο δοκιμάζει τις αντοχές τόσο του παιδιού όσο και του συνοδού, δηλαδή ως επί των πλείστων τις δικές σου μανούλα! Αξίζει να αναφέρω κάποιες από τις πιο συνηθισμένες παρενέργειες  στο στάδιο της κορτιζόνης για να είσαι προετοιμασμένη και επομένως πιο νηφάλια κατά τη διάρκεια. Μεταπτώσεις στη ψυχολογία . Είναι πολύ συχνό φαινόμενο το παιδί να είναι ξαφνικά υπερβολικά πεσμένο, να δυσανασχετεί χωρίς ιδιαίτερο λόγο, να μη ξέρει τί θέλει, να γκρινιάζει και από την άλλη μεριά, να έχει (ακόμα και μέσα στην ίδια μέρα) στιγμές υπέρμετρου ενθουσιασμού. Πείνα . Εξίσου ...

Ένα παιδοογκολογικό τμήμα για να λειτουργήσει χρειάζεται καθημερινά πληθώρα αναλώσιμων υλικών. Αποστειρωμένες γάζες, σύριγγες, ορούς, αντισηπτικά σπρέι, γάντια και ποδιές μιας χρήσης, χειρουργικές μάσκες και πόσα άλλα... Πολλές φορές οι Σύλλογοι γονέων παιδιών με νεοπλασματικές ασθένειες ή οι Σύλλογοι φίλων παιδιών με καρκίνο ή το Χαμόγελο του παιδιού και άλλοι πολλοί, κάνουν δωρεές αναλώσιμα υλικά γιατί γνωρίζουν ακριβώς την σπουδαιότητά τους. Πολλά πολλά ευχαριστώ παρεπιπτόντως αισθάνομαι ότι οφείλω σε τέτοιου είδους πρωτοβουλίες, αλλά αυτό είναι σίγουρα ένα άλλο θέμα. Ένα από τα απαραίτητα αναλώσιμα είναι και το λεγόμενο "Σύστημα". Αν θέλαμε να το περιγράψουμε, θα λέγαμε ότι πρόκειται για ένα συνδυασμό μικρού πλαστικού σωλήνα με βιδωτό κούμπωμα συμπεριλαμβανομένου του μηχανισμού που ρυθμίζει την ταχύτητα ροής προς το Hickman του παιδιού. Σύστημα αρκετά προστατευμένο αλλά όχι άθραυστο Λίγα πράγματα έχω να πω για αυτό το θέμα, αλλά τα θεώρησα σημαντικά αυτά τα λί...

Μόλις σου ανακοινώθηκε ότι το παιδί σου νοσεί από την Χ μορφή καρκίνου. Διάγνωση λέει... Έχασες τη γη κάτω από τα πόδια σου. Εννοείται! Έβαλες μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου κάθε πιθανό αρνητικό σενάριο να τρέξει σαν ταινία στον εγκέφαλό σου. Λογικό! Μάλλον πάγωσες για μια στιγμή και εννοώ ολόκληρη, σωματικά, ψυχικά, πνευματικά, τα πάντα. Μπορεί και να άρχισαν από τα μάτια σου να πέφτουν δάκρυα πριν καν το καταλάβεις. Διάγνωση;;; Σοκ. Οδύνη. Εφιάλτης. Δυστυχώς κάπως έτσι είναι συνήθως. Είσαι όμως μαμά. Το αρχέγονο ένστικτο της μάνας, σου υπαγορεύει πως το παιδί θα σωθεί πάση θυσία. Αρχίζεις την αποδοχή της κατάστασης, για να μετρήσεις τον αντίπαλο. Μόνο που την μάχη δε θα την δώσεις εσύ και αυτή η αδικία πολλές φορές σε πονάει. Θα γίνεις όμως το όπλο και η ασπίδα στα χέρια του παιδιού σου. Ίσως να μη το γνωρίζεις ακόμα, αλλά θα γίνεις. Ίσως επίσης να μη γνωρίζεις ότι δεν είστε μόνοι, ούτε βέβαια οι μόνοι σε αυτή τη Μάχη. Υπάρχουν ένα σωρό άνθρωποι που πέρασαν ή περνο...

           Στους διαδρόμους ενός παιδοογκολογικού τμήματος δημιουργούνται μικροκοινωνίες. Σε αυτές τις ακραίες συνθήκες πόνου και εγκλεισμού, αναπτύσσονται ιδιαίτερα ισχυροί δεσμοί. Τυχαία, ή όχι και τόσο τυχαία, βρέθηκες σε αυτόν τον χώρο, μαζί με αυτούς (τους συγκεκριμένους) ανθρώπους, σε μία από τις  δυσκολότερες στιγμές της ζωής σου. Αν μη τί άλλο, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της ιστορίας  που ζεις  και ταυτόχρονα εσύ, μέρος της δικιάς τους. Ιστορίες που καταγράφονται στη μνήμη με ανεξίτηλο μελάνι. Κατά κάποιο τρόπο, η κάθε μαμά, ο κάθε μπαμπάς και το κάθε παιδί θα παίξουν σημαντικό ρόλο στο μάθημα που τελικά έχεις να πάρεις από αυτήν την περιπέτεια. Στην αρχή γνωρίζεις μόνο διάφορα ζευγάρια μάτια αφού σχεδόν πάντα γονείς και παιδιά βρίσκονται πίσω από χειρουργικές μάσκες. Κάποτε η μάσκα κατεβαίνει και τότε πιθανόν να σου φαίνονται   καινούρια κάποια πρόσωπα, σχεδόν αγνώριστα. Γρήγορα μαθαίνεις πόσο μεγάλη γκάμα ...

Το πρώτο διάστημα μετά τη διάγνωση του παιδιού, όλοι οι γονείς ήμαστε κάπως στα χαμένα. Καλείσαι να συμβιώσεις (άλλος για πολύ καιρό και άλλος για λιγότερο καιρό)  σε ένα ιδιότυπο περιβάλλον, με ανθρώπους σε διαφορετικούς ρόλους ο καθένας, να βρεις τα δικά σου πατήματα και φυσικά να διαχειριστείς πληθώρα πληροφοριών για την νόσο και το σχήμα που θα πάρει το παιδί σου, ενώ η ψυχολογία σου βρίσκεται κάπου στο πάτωμα. Κατ'αρχήν πάρε μια βαθιά ανάσα.  Αυτή η χαοτική κατάσταση σύντομα θα τακτοποιηθεί στον εγκέφαλό σου και η θαυμαστή προσαρμοστικότητα που διαθέτεις (κι ας μη το ξέρεις) θα επιτρέψει στην νέα πραγματικότητα να αποκτήσει την οικειότητα μιας ρουτίνας. Ένα τετράδιο και ένα μολύβι μπορούν κάλλιστα να γίνουν οι καλύτεροι βοηθοί σου. Μέχρι τότε μπορώ να σου δώσω λίγα "σκονάκια" για : Οικονομία χρόνου (όσο πιο γρήγορα μπεις στο νόημα, τόσο το καλύτερο για όλους) Αποφυγή συγχύσεων (δεν χρειάζεται να χάσεις την ενέργεια που τόσο πολύ χρειάζεσαι σε ασημαντότητες) ...

Περνάς την καραντίνα με το παιδάκι σου μέσα σε κάποιο Παιδοογκολογικό και ήρθαν σαν κερασάκια στην τούρτα να προστεθούν οι αλλεργίες; Είχε και από πριν μια προδιάθεση ή την απέκτησε στην πορεία;; Ψυχραιμία! Λίγο προσοχή θέλει σε μερικά πραγματάκια που μπορούμε να προσέξουμε ως γονείς και όλα θα πάνε καλά. Σας το λέει μια μαμά που ξυπνούσε ανά μία ώρα να τσεκάρει για κοκκινίλες και εξανθήματα σε κάποια φάση της νοσηλείας... Δεν σημαίνει ότι αφού εμφάνισε το παιδάκι μας αλλεργία μία φορά, θα το κάνει από εδώ και πέρα συστηματικά. Ούτε όμως επειδή δεν εμφάνισε κανένα είδος αλλεργίας ως τώρα, αποκλείεται να συμβεί στο μέλλον. Εμείς οι μαμάδες ήμαστε σε ετοιμότητα (όχι σε πανικό) έτσι και αλλιώς. 😉 Από ότι ξέρω σε κάποια παιδοογκολογικά τμήματα δεν επιβάλλουν ιδιαίτερες απαγορεύσεις στη διατροφή των παιδιών που νοσηλεύονται ή μόλις έχουν τελειώσει τη θεραπεία τους. Εσύ, καλή μου μανούλα, όπως ήδη ξέρεις, πρέπει να ακολουθήσεις τις οδηγίες των γιατρών. Όχι τί λέει η κάθε φίλη μαμ...

Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, ένα παιδί με οποιαδήποτε μορφή καρκίνου είναι πολύ πιθανό να χρειαστεί μεταγγίσεις. Δεν είναι επώδυνο, ωστόσο ξέρω ότι αυτό ακούγεται τρομακτικό και δύσκολο την πρώτη φορά... Θυμάμαι ακριβώς πώς είναι και κατανοώ απόλυτα. Είναι εξάλλου ο βασικός λόγος που σκέφτηκα να βοηθήσω από αυτό το βήμα. Καταλαβαίνω. Μου είναι πολύ οικεία και πολύ φρέσκα στη μνήμη όλα αυτά. Σε διαβεβαιώνω λοιπόν ή καλύτερα σε καθησυχάζω, ότι δεν είναι σοβαρός λόγος για να σε ταράξει. Θέλει ασφαλώς μάτια ανοιχτά όσο το παιδί μας παίρνει το πολύτιμο υγρό και για καμιά ωρίτσα αφού τελειώσει, ώστε να αντιληφθούμε τυχόν αλλεργικές αντιδράσεις όπως κοκκινίλες, εξανθήματα και άλλα. Ένας κανόνας απαράβατος που ακολουθούμε πιστά είναι να μη δώσουμε τίποτα απολύτως να φάει το παιδί όσο διαρκεί η μετάγγισή του. Αυτό βέβαια το τονίζουν ιδιαίτερα οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό κι έτσι δε χρειάζεται να επεκταθώ, απλά το αναφέρω. Την ημέρα που ξέρουμε ότι το παιδί θα χρειαστεί μ...

Αγαπημένη μου μαμά του παιδοογκολογικού, αγωνιστικούς χαιρετισμούς! Θέμα μας ο κ. Hickman. Αυτός ο κολλητός του παιδιού μας ο οποίος όσο βοηθάει καθ΄όλη τη διάρκεια της θεραπείας, τόσο ανυπομονούμε να τον ξεφορτωθούμε τελειώνοντας και άλλο τόσο φέρνει κατά τη διαμονή του μπελάδες... 1ος ΜΠΕΛΑΣ: Το μπάνιο. Σε όποια ηλικία κι αν βρίσκεται το παιδί το μπάνιο με Hickman είναι σπαζοκεφαλιά. Δοκιμάσαμε διάφορα μέχρι να βρούμε κάτι να μη βρέχονται τα σκέλη και να μη νοιώθει και άβολα τα παιδί. Τελικά μας βόλεψε η χρήση μικρής πετσέτας με την οποία τυλίγω τα σκέλη και δίνω στο παιδί να κρατάει, χωρίς να ακουμπάει πάνω στο σώμα. Μετά μπαίνει στο ντουζ και κάθεται σε πλαστικό πτυσσόμενο σκαμνάκι. Βάλε και εκεί μια πετσετούλα να κάθεται στα μαλακά αν θες. Αμέσως μετά κάνει προς τα πίσω το κεφάλι για το απαραίτητο λούσιμο (είτε είναι σε στάδιο με μαλλάκια είτε όχι) με λίγο προσοχή να μη πολυβρέχεται η γάζα χλωρεξιδίνης αν και αμέσως μετά θα ακολουθήσει αλλαγή. Μιας και το αναφέραμε......

Ο σκοπός είναι ιερός... Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα (μαζικής δικτύωσης) Έχω κι εγώ έναν σκοπό, για την ακρίβεια έναν πολύ καλό σκοπό. Θέλω να βοηθήσω την άγνωστη σε μένα μαμά να σταθεί στα πόδια της. Από Μαμά προς Μαμά. Το "Μ" δεν είναι τυχαία κεφαλαίο. Το κερδίζεις όταν μπαίνεις σε σκληρές Μάχες. Αλλά ξέρεις κάτι; Δεν είσαι μόνη. Ήμαστε μαζί! Λευχαιμία, κρίση, εντατική, συμπαράσταση, αιμοδότες, φόβος, αγάπη, Θεός, ελπίδα, απομόνωση, φάρμακα, πόνος, ξενώνας, νοσοκομείο, άγχος, γαλήνη, προσευχή, θάνατος, κραυγή, αγκαλιά, φίλοι, ρίζα, μαζί....και εκεί που βλέπεις το φως του ήλιου να δυναμώνει, εκεί που νιώθεις τη ζεστασιά του να σε λούζει και ετοιμάζεσαι να πεταχτείς έξω....COVID19 σου λέει! 😮 no way! Πετάω σκόρπιες λέξεις, με καθόλου χρονολογική σειρά για να περιγράψω κάπως την κατάσταση χωρίς να την μαυρίσω αφού ο σκοπός της παρουσίας μου εδώ είναι άλλος. Ποιος? Θέλω να δείξω ένα μονοπάτι...ένα από τα πολλά που φαντάζομαι υπάρχουν στην πορεία μιας μαμάς της οποία...